عمده بحث‌های تحلیلی و کارشناسی از پس سال‌ها، شریعتی را به عنوان یک جامعه‌شناس، سخنران، مصلح اجتماعی و... معرفی می‌کنند و او را زیر عناوینی اینچنین مورد ارزیابی قرار می‌دهند. واضح است هیچکدام این عناوین، به راستی گویای حس الهام‌بخشی که «دکتر» علی شریعتی در سال‌های آخر دهه ۴۰ و ابتدای دهه ۵۰ برای جامعه جوان ایران داشت، نیستند. شریعتی انگار برای نسل قبل از ما که سال‌های انقلاب و جنگ را دیدند و حتی نسل نوجوی مذهبی پس از انقلاب، تصویری از جمع میان گرایش به مذهب با اشتیاق برای ادبیات، هنر و زندگی بود و به این تصویر شمایلی تازه و جذاب بخشیده بود. گویا حالا بعد از چند دهه کامل‌ترین تصویر از شریعتی برای امروز همین جذابیت و زیبایی در بیان و جست‌وجوگری بی‌مهابا و رستگاری در این جست‌وجوست.

صوتی که می‌شنوید بخشی است از مجموعه سخنرانی «پدر، مادر، ما متهمیم» که مرحوم علی شریعتی در آبان ۱۳۵۰ در حسینیه ارشاد ایراد نموده است.