حسین قوللر آغاسی و محمد مدبر پدرانِ سبک نقاشی قهوه‌خانه‌ای، از جمله چهره‌های مهم و قدردانسته هنر معاصر ایران هستند. با این حال ابعاد سیاسی هنر نقاشی قهوه‌خانه‌ای همچنان بحثی باقی‌مانده و کمتر گفته شده است. نقاشی قهوه‌خانه‌ای در اوایل قرن گذشته، در حوالی روی کار آمدن رضاخان متولد شد و به اوج شکوفایی رسید. نکته آن بود که از حیث فرم، نقاشی قهوه‌خانه بازگشتی به نقاشی ایرانی و در تقابل با شیوه‌های متجدد به شمار می‌آمد. همین نکته در کنار منش و روش مذهبی و درویشانه نقاشان این سبک، آن را جنبه‌ای عمقیا عمومی و سیاسی بخشید. این خصایص، جست‌وجو در هنر نقاشی قهوه‌خانه‌ای را تبدیل به امری زنده برای امروز ایران می‌کند.

نوزدهمین قسمت «سپید و سیاه» روایتی است از سرگذشت نقاشی قهوه‌خانه‌ای.