امروز بیش از همیشه، هیاهوی ضعف‌ها و مشکلات روزمره مردم، نیروی ایران را تحلیل برده است. در این وضعیت، سخن‌گفتن از انقلابی که امروزِ ما را شکل داده، دشوار و ناروا به نظر می‌رسد. اما چه چیزی ما را وامی‌دارد که از خمینی و رخدادی که با او رقم خورده است، سخن بگوییم؟ در حرکت امام خمینی، یک چیز محوریت دارد: قدراست‌کردن و ایستادن.
آموزه اساسی امام این است که دیانت و سیاست جوهره مشترکی دارند و آن جوهره مشترک، ایستادن است. امام در موقعیت علمی خود، چه در عرفان و چه در دیگر علوم، همین ایستادن و راستی را دنبال می‌کند و مسئولیت علم را به دانشمندان و علمای دین یادآوری می‌کند. در میدان سیاست نیز محور قیام امام، برپاداشتن و ایستادن ملت ایران است. از نظر او، مردمی که نتوانند بایستند، مردم نیستند و نمی‌توانند آینده‌ای برای خود داشته باشند. امروز به نظر می‌رسد به‌یادآوردن و پایمردی بر همین ایستادن است که بار دیگر می‌تواند ایران را از پسِ مشکلات و ضعف‌هایش سربلند بیرون آورد.
در ایام سالگرد ارتحال امام خمینی، به سراغ دکتر هادی محمودی، پژوهشگر فلسفه و عرفان رفتیم تا با نظر به وضع اکنون ایران، درباره شخصیت امام گفتگو کنیم. دکتر محمودی، دکترای عرفان و اندیشه امام خمینی، ایستادن را اساسی‌ترین مسئله و دغدغه امام در پیگیری علم و سیاست می‌داند.