از زمان جنگ جهانی اول و اشغال فلسطین توسط انگلیس تا سال ۱۹۴۸ مقاومت مردم فلسطین با اشغال‌گری آن‌ها تا جنگ جهانی دوم ادامه داشت.
جنگ جهانی دوم و کشتار یهودیان ساکن اروپا در واقعه هو.لو‌.کاست، بهانه‌ای شد تا صهیونیست‌ها برای تاسیس رژیم جعلی یهود مصمم شوند. حمایت انگلیس یهودیان را به تشکیل سازمانی نظامی سوق داد؛ آن‌ها زمین‌های فلسطینیان را در ابتدا با چندین برابر قیمت خریداری کرده و در ادامه با زور تصاحب کردند. طی این سی‌سال زمینه برای مهاجرت بیشتر یهودیان فراهم شد.
سال 1948 ماجرایی که با «نقشه دالت» توسط توسط هاگانا یکی از گروه‌های شبه نظامی یهودی اتفاق افتاد، صدها هزار فلسطینی را از وطن خود راند و رژیم اسرائیلی را رسماً تاسیس کرد. این ماجرا آغاز نزاعی پررنج برای مردم فلسطین شد.
ایلان پاپه تاریخ‌دانی اسرائیلی‌تبار و منتقدی ضد صهیونیستی است که در گفتگویی با بی‌بی‌سی، تاسیس اسرائیلی را با نقشه‌ای از پیش برنامه‌ریزی شده برای پاک‌سازی قومی یا نسل‌کشی تدریجی که طرحی اساسی در صهیونیسم است پیش می‌کشد.
همانطور که پاپه می‌گوید اسرائیل بعد از تاسیس یک کشور کاملا یهودی، فلسطینی‌ها را که قریب به هفتصدهزار نفر بودند، از خانه‌ها و روستاهایشان آواره کرد و بعدتر در سالهای جنگ با غزه، ظلم‌هایی غیر انسانی به آن‌ها روا داشت.
پاپه اگرچه در روایت خود صادق است اما در این گفتگو ماجرا را در ابعاد سیاسی‌ آن، یعنی حضور نامشروع اسرائیل، به‌عنوان عامل برهم‌زننده ثبات در منطقه دنبال نمی‌کند؛ به همین دلیل نهایتا گفتار او به دنبال برقراری طرحی دموکراتیک و انسانی میان دو قوم در فلسطین قلمداد می‌شود.
اما گویا ختم‌شدن و تقلیل مسئله به این گفتار، راهی برای سیاست‌ در کشورهای منطقه مقاومت نباشد. جمهوری اسلامی در این سال‌ها همواره ماجرای فلسطین و رژیم صهیونیستی را به عنوان نقطه اتکایی در سیاست خود دنبال کرده است.
این طرح برای ما امکانی می‌دهد تا مسئله فلسطین را حتی در برقراری صلحی میان دو قوم نبینیم. مبارزه ما با رژیم صهیونیستی می‌خواهد زنده و معنادار باشد. به همین دلیل است که پیگیری مسئله مقاومت مردم فلسطین، سیاست ما را انسانی می‌کند.