در سال‌های اخیر، ما از یک‌سو با رخدادهایی نظیر اعتراضات آبان ۹۸، اعتراضات مردم اصفهان به بحران آب و اعتراضات صنفی معلمان مواجهیم و از سوی دیگر، با کنش‌گری‌هایی نظیر اعتراض به حجاب اجباری. این کنش‌گری‌ها، اگرچه هرکدام خاستگاه طبقاتی و ماهیت متفاوتی دارند، اما هردو، خبر از تغییری مهم در کیفیت حضور مردم در صحنه سیاسی ایران می‌دهند؛ تغییری که دلالت بر نوعی بی‌اعتمادی و بی‌اعتنایی به صحنه رسمی سیاست دارد. در کنار این‌ها، نحوه کنش‌گری مردم در شبکه‌های اجتماعی، به‌نوعی می‌تواند بر عمق این دگرگونی صحه بگذارد. اما این دگرگونی، چگونه سیاستی را برای آینده ایران رقم خواهد زد؟ این پرسش، محور گفتگوی ما در اولین بخش از گفتگو با دکتر تاجیک است.